Carcassonne Mayflower

Praktische info

Spelsoort: tactisch bordspel
Spelduur: 30' à 1u
Aantal spelers: 2-5
Jaar van uitgifte: 2008
Uitgegeven bij 999games
Prijs: 24.95 €

Eerste indrukken

Soms zijn vooroordelen gezond. Zo pretendeer ik de 'Carcassonne-stal' intussen te kennen en ik verwachtte mij dan ook aan een verzorgd product toen ik de doos vastnam. De prachtige afbeelding van de Meibloem (Nederlands voor Mayflower) waarmee de Pilgrimfathers de Nieuwe Wereld aandeden in 1620 was een bevestiging van dat vooroordeel. Op de achterkant worden meerdere tipjes van de Mayflowersluier opgelicht: het is geen uitbreiding maar een 'stand alone spel' en de foto van het spelbord intrigeert en geeft zin om de doos te openen en het spel van dichterbij te bekijken. Eerste verrassing is het spelbord. Je vertrekt dus niet van nul! De kaarttegels zijn herkenbaar maar ogen mooier dan ooit. Zeker deze met de dierenicoontjes.

Waardering

Originaliteit	Visuele afwerking	Speelplezier
{extravote 1}	{extravote 2}	{extravote 3}

Spelmateriaal

Inhoud van de doos:

1 speelbord met enkele startvelden - 95 landschapstegels - 30 houten kolonisten in 5 kleuren - 2 houten grootgrondbezitters.

Korte beschrijving

De kolonisten komen aan land en moeten proberen om lucratieve vestigingsplaatsen te vinden vooraleer de grootgrondbezitters hen verjagen.

Spelervaring

Het spel doet uiteraard veel denken aan het originele Carcassonne-spel: de kaartjes met de steden, de wegen... De abdijen hebben plaats geruimd voor boerderijen en in de velden krioelt het van het wild (beren, wolven, bizons). Nieuw is het bordgegeven: je start vanaf een smalle strook land. De twee aanwezige grootgrondbezitters zetten al meteen aan tot spoed. Tegelijk besef je al vlug dat enige omzichtigheid nodig is. Te grote ambities koesteren - lees: te lange wegen of te grote steden bouwen - kan gevaarlijk zijn, want je wordt voortdurend op de hielen gezeten door dat gulzige duo die iedereen wegjagen die zich ten oosten van hen ophouden.

De spelers kiezen een kleur, plaatsen een pion op het puntenvak, graaien om beurten in de stapel landkaarten en breiden het landschap uit. Telkens wanneer een speler iets afbouwt - hetzij een weg, dorp of boerderij - dan schuift een van de grootgrondbezitters een plaats op naar het westen. Al wie zich ten oosten van hen bevindt, wordt onteigend en uit het spel genomen. Alleen de pelsjagers, die elkaars weides betwisten, mogen blijven liggen. Vooral naar het einde van het spel toe, spitst de strijd zich dan ook vooral daarop toe: de heerschappij over de weides en het zich daarop bevindende wild. Immers: per dierenicoontje dat zich op je weide bevindt, krijg je een punt bij de eindtelling. Vermits elke speler slechts over 5 kolonisten beschikt en de pelsjagers gedoemd zijn om voor altijd in de weides te liggen, is enige zorgvuldigheid wel vereist bij de keuze van de plaatsing van je pionnen.

Ik heb het spel intussen al een tiental keer gespeeld en ik moet zeggen dat ik opnieuw verliefd ben geworden op Carcasonne. Mayflower is hetzelfde soort spel en toch weer niet vanwege de aanwezigheid van de grootgrondbezitters. Het maakt het spel zo mogelijk nog tactischer waardoor je voortdurend op het puntje van je stoel gaat zitten want elke foute beslissing kost hier onmiddellijk punten.

Conclusie: dit spel garandeert je uren spelplezier. Een topper als je het mij vraagt. En als je het mij niet vraagt, dan zeg ik het ook.

Markant detail...

In dit mooie verhaal worden de oorspronkelijke bewoners, de Indianen, eens te meer vergeten. Jammer...