De Kolonisten van Catan: Het snelle Kaartspel

Praktische info

Spelsoort: kaartspel
Spelduur: 30'
Aantal spelers: 2-4
Leeftijd: 8+
Jaar van uitgifte: 2011
Uitgegeven bij 999 Games
Auteur: Klaus Teuber
Prijs: 9 €

Eerste indrukken

Het bordspel van de kolonisten van Catan wordt beschouwd als een mijlpaal in de spellenwereld. Intussen is het spel dan ook hét voorbeeld van de moderne klassieker en zijn er talrijke uitbreidingen op verschenen. Dikwijls hoort daar dan ook een kaartversie bij. Voor 'De kolonisten' was die er al voor twee spelers, maar een kaartspel voor meer deelnemers ontbrak nog in de markt. En omdat een potje Kolonisten altijd leuk is, moest deze nieuwste aanwinst snel uitgetest worden!

Voor het ontwerp van de kaarten werd er gebruik gemaakt van reeds bestaande illustraties. Daar is natuurlijk niets mis mee: ze zien er goed uit en zorgen voor een gevoel van herkenbaarheid voor wie al eerder een spel uit de kolonistenfamilie speelde. Net zoals de ridders, straten, dorpen, steden en grondstoffen die we ook hier weer terugvinden.

Waardering

Originaliteit	Visuele afwerking	Speelplezier
{extravote 1}	{extravote 2}	{extravote 3}

Spelmateriaal

67 grondstofkaarten (11x baksteen, 11x hout, 16x erts, 15x wol, 14x graan)
38 bouwkaarten (9x straat, 15x dorp (achterzijde stad), 5x ridder, 9x stadsuitbreiding)
4 bouwkostenkaarten
1 richtingskaart

Korte beschrijving

Door straten, dorpen, steden, stadsuitbreidingen en ridders te bouwen of te stelen van tegenspelers verdienen de spelers overwinningspunten. Wie als eerste 10 overwinningspunten voor zich heeft liggen, wint het spel.

Spelervaring

Een snel kaartspel, dus snelle spelregels...

Voorbereiding

De bouwkaarten worden gesorteerd op soort en als vier gescheiden stapels op tafel gelegd. Afhankelijk van het aantal spelers worden er eventueel een aantal hiertoe gemarkeerde kaarten uit het spel gehaald.

De grondstofkaarten worden als gedekte stapel op tafel gelegd. De bovenste vijf kaarten worden nu open op tafel gelegd om de markt te vormen.

Bij 3 of 4 spelers wordt de richtingskaart op tafel gelegd met de witte pijlen naar boven.

Iedere speler krijgt een straat, een dorp en drie grondstofkaarten om mee te beginnen. Hij legt het dorp en de straat (met de A-zijde naar boven) voor zich op tafel.

Spelverloop

Een beurt bestaat uit 3 acties:

Per straat met de A-zijde naar boven mag de speler een grondstoffenkaart ruilen met de markt (vrije keuze), een andere speler (gedekte hand) of de gedekte trekstapel. Wie geen straten heeft, mag enkel één kaart ruilen met de gedekte trekstapel. Kaarten die geruild worden met de trekstapel worden op een aflegstapel gelegd.
De speler mag bouwen: de verschuldigde bouwkosten worden betaald door handkaarten op de aflegstapel te leggen. Dorpen kunnen maar gebouwd worden zolang er bouwkaarten voorradig zijn. Steden worden gebouwd door de kaart van één van je dorpen om te draaien naar de stadszijde en de actie die op de kaart staat uit te voeren (roofoverval of marktdag). En je mag maar één stadsuitbreiding bouwen per stad die je bezit. Voor een straat en ridder geldt steeds dat ze afwisselend met de A-zijde en B-zijde naar boven liggen, beginnende met de A-zijde. Wanneer deze kaarten niet meer voorradig zijn in de algemene stapel, mag je ze stelen bij de speler die in de pijlrichting van de richtingskaart zit. Om het eerlijk te houden, wordt deze overigens omgedraaid na elk dorp dat er gebouwd wordt en na elke roofoverval bij het bouwen van een stad.
De speler trekt ten slotte 2 nieuwe grondstofkaarten van de stapel. Per ridder die hij met de A-zijde naar boven heeft liggen, komt er hier een extra kaart bij.

De kaarten die de spelers voor zich verzamelen zijn overwinningspunten waard: een dorp is 1 punt waard, een stad 2 punten en stadsuitbreidingen 3 of 4 punten. Ook elke straat of ridder die met de B-zijde naar boven ligt, brengt 1 punt op. Wanneer een speler 10 overwinningspunten heeft, is het spel afgelopen.

Mijn waardering

De kolonistenfamilie heeft er weer een spel bij. Maar in tegenstelling tot het kaartspel voor twee personen voelt dit spel niet aan als een verrijking. Origineel kan je het thema intussen allerminst meer noemen. Het spel speelt zoals beloofd erg vlot, maar het spelverloop is steeds hetzelfde: bijbouwen tot de bouwkaarten uitgeput raken en daarna van elkaar beginnen te stelen en zo snel mogelijk aan steden en stadsuitbreidingen raken. Daarbij gaat de strijd meestal gelijk op tot vlak voor het einde, maar het voelt gedurende het hele spel vrij steriel aan: vijf rijen kaarten voor je, een set kaarten in je hand en weinig tactische keuzemogelijkheden... Met drie of vier personen voelde dit aan als een erg middelmatig spel. Met twee voelde het aan als een teleurstelling: hier zijn het al langer bestaande kaartspel voor twee spelers en de uitbreidingen daarvan een véél betere keuze.