Potion-Making: Practice

Praktische info

Spelsoort: kaartspel
Spelduur: 40-90 minuten
Aantal spelers: 2-6
Leeftijd: 10+
Jaar van uitgifte: 2005
Uitgegeven bij Right Games LLC
Auteur: Sergey Machin
Prijs: 15 €

Eerste indrukken

Hokjespeul met paardenstaart, bloedwortel en koningskaars! Fans van bekende Hogescholen voor Hekserij en Hokus-Pocus mogen plaatsnemen aan hun labotafel en hun boeken openen op pagina 1. We gaan van start met de cursus Toverdranken. De doos mag er alleszins wezen en ook de inhoud ervan is erg mooi afgewerkt.

Waardering

Originaliteit	Visuele afwerking	Speelplezier
{extravote 1}	{extravote 2}	{extravote 3}

Spelmateriaal

76 kaarten
2 scoreborden (het ene voor de eenheden, het andere voor de tientallen)
12 scorepionnen (2 per kleur: op elk scorebord een pion)
spelregels

Korte beschrijving

Wie wordt de beste student van de klas? Tijdens de les Toverdranken proberen de spelers zo veel en zo krachtig mogelijke elixirs te maken, misschien slagen ze er zelfs in om magische wezens op te roepen of kunnen ze een machtige talisman creëren. Door combinaties te maken met de speelkaarten worden formules uitgewerkt, die op hun beurt van pas kunnen komen om verder door te groeien in de wereld van de magie.

Spelervaring

Het spel

Elke speler krijgt 4 kaarten. Ook in het midden van de tafel (de Labokast) worden er 4 kaarten opengelegd en per soort gegroepeerd. De overige kaarten vormen een trekstapel en er wordt een startspeler aangeduid. In elke beurt zijn er twee verplichte acties: eerst vul je je hand aan tot 5 kaarten, daarna speel je een handkaart uit.

Elke kaart bestaat uit twee delen en kan op twee manieren uitgespeeld worden:

Als ingrediënt: op de onderste helft van elke kaart staat een ingrediënt. Je gebruikt een kaart als ingrediënt door ze in de Labokast in het midden van de tafel af te leggen. Het ingrediënt wordt in het juiste schap gelegd: indien hetzelfde ingrediënt al aanwezig is, wordt de kaart hier bovenop gelegd.
- Je begint een nieuwe stapel en krijgt 1 punt als je ingrediënt nog niet aanwezig was in de Labokast.
- Er zijn enkele kaarten met 3 ingrediënten in de onderste helft. Deze krijgen elk een aparte stapel in de Labokast. Voor elk van de ingrediënten dat nog niet aanwezig was in de Labokast verdien je 1 punt.

Als formule: op de bovenste helft van elke kaart staat een formule van verschillende ingrediënten waarmee je het afgebeelde elixir kan samenstellen. Je gebruikt een kaart als formule door de nodige ingrediënten weg te nemen uit de Labokast of van de Labotafels van je medespelers. Het resultaat leg je open voor je op je eigen Labotafel, de gebruikte ingrediënten leg je hier gesloten op.
- Wanneer er eerder samengestelde elixirs gebruikt worden als ingrediënt, verhuizen de daarvoor gebruikte oude ingrediënten naar de Labokast (zonder hiervoor punten te verdelen).
- Wanneer een kaart met drie ingrediënten gebruikt wordt, kan je slechts één van de ingrediënten op de kaart gebruiken.
- De speler die een formule samenstelt verdient het aantal punten rechtsboven op de kaart.
- Een medespeler van wie samengestelde formules als ingrediënt gebruikt werden, krijgt de helft van dit aantal punten (ongeacht het aantal kaarten dat van hem of haar gebruikt werd).

Naast de gewone kaarten zijn er ook nog enkele kaarten met toverspreuken. Deze kunnen op de normale manier uitgespeeld worden als ingrediënt, maar worden dan onderaan de overeenkomstige stapel in de Labokast gelegd. Indien je ze uitspeelt als Spreuk moet je hierna nog een volgende kaart uitspelen (tenzij je dan geen kaarten meer op handen hebt).

De 'Eureka!'-spreuk: hiermee mag je de bovenste kaart van één van de stapels uit de Labokast op handen nemen.
De ontbindingsspreuk: hiermee kan je één van je eigen eerder gevormde formules vernietigen. Je kiest één van de kaarten waaruit ze bestaat (de formule zelf of één van de ingrediënten ervan, maar geen toverspreuk). De formule op de bovenste helft van deze kaart leg je als samengestelde formule op je Labotafel, de andere kaarten verhuizen naar de Labokast. Hier krijg je geen punten voor.
De transformatiespreuk: hiermee kan je één van je samengestelde formules omvormen tot een andere. Je neemt de bovenste kaart van één van de stapels uit de Labokast (geen toverspreuk). De formule op de bovenste helft van deze kaart leg je als samengestelde formule op je Labotafel. Je vernietigt één eerder samengestelde formule en legt alle kaarten hiervan in de Labokast.

Wanneer er meerdere kaarten met hetzelfde ingrediënt in de Labokast gelegd worden mag de actieve speler zelf de volgorde bepalen. Daarbij moeten toverspreuken echter steeds onderaan gelegd worden.

Wanneer de trekstapel op is gaat het spel nog verder tot er geen enkele speler meer een kaart op handen heeft. De speler met het hoogste aantal punten wint het spel.

Mijn waardering

De vormgeving van dit spel vind ik erg geslaagd, wel een minpuntje ervan is dat het dunne karton van de verpakking snel geplooid raakt omdat de doos niet helemaal gevuld is. Op reis zou ik dan ook enkel de set kaarten meenemen en zelf wat creatief proberen te zijn met het noteren van de punten.

De spelregels zijn kort, maar door het ongewone gebruik van de kaarten kost het wat moeite om ze uitgelegd te krijgen, vooral op het moment dat de toverspreuken er nog eens bijkomen. De eerste keer duurt het dan ook enkele beurten voor iedereen door heeft hoe het nu echt in elkaar zit.

De spelervaring zelf is wat wisselend, afhankelijk van het aantal personen. Met twee spelers zou er wat meer interactie mogen zijn, het valt op hoe weinig je gebruik kan maken van elkaars Labotafel omdat de juiste kaarten niet aanwezig zijn. Met zes spelers gebeurt dat meer, maar schiet het aantal kaarten te kort om tot de dikke punten te raken. Zoals zo dikwijls lijkt de gulden middenweg weer die van drie of vier spelers.

Wat het spelplezier betreft waren de meeste spelers wat teleurgesteld: is dit meer dan een kaart trekken en met een dosis geluk een mooie combinatie kunnen vormen? Er zijn maar weinig beslissingsmomenten, die zich lijken te beperken tot de 6 kaarten met toverspreuken die in het spel aanwezig zijn. Iedereen speelt ook voor zich: omdat je meestal geen idee hebt op welke kaarten je medespelers wachten zijn er amper mogelijkheden om iemand dwars te zitten.

Ik ben er nog niet helemaal uit wat ik met dit spel aanmoet: zal ik gebruikmaken van de Vergeetdrank of wordt het meteen het Grote Verdwijnelixir...?

Markant detail...

Voor de liefhebbers die het Russisch machtig zijn is er een jaarlijks toernooi met de grote finale op de Russische spellenconventie Zilantcon. Vorig jaar was de hoofdprijs een handbeschilderde tas voor spelaccessoires.