Ticket to Ride - Europa

Praktische info

• Spelsoort: bordspel
• Spelduur: 30' à 60'
• Aantal spelers: 2-5
• Leeftijd: vanaf 8 jaar
• Jaar van uitgifte: 2005
• Uitgegeven bij Days of Wonder
• Auteur: Alan R. Moon
• Prijs: 40,00 €

Eerste indrukken

Misschien ligt het aan de vertragingen bij de NMBS, maar ik had nog geen enkel spel van de Ticket To Ride serie gespeeld voor ik aanschoof aan de tafel in de spellenclub Spelcarrousel voor een ritje door Europa. De illustratie op de doos is aantrekkelijk en het mooie spelmateriaal zit netjes opgeborgen in de verschillende vakjes. Het tweede luik van de serie Ticket to Ride belooft een gemakkelijk aan te leren, maar spannend spel, dus…instappen maar!

Waardering

Spelmateriaal

• 1 kaart van Europa
• 240 gekleurde treintjes
• 15 gekleurde treinstations
• 110 treinkaarten
• 46 bestemmingskaarten
• 5 houten scorepionnen
• 1 spelhandleiding

Korte beschrijving

In Ticket to Ride Europe proberen de spelers door middel van treinkaarten verschillende Europese steden met elkaar te verbinden om zo de routes op hun opdrachtkaartjes te claimen. Tunnels en veerboten zorgen voor een extra uitdaging aangezien hier meer treinkaarten of jokers dienen afgelegd te worden om deze te overbruggen. Zijn bepaalde routes al ingepikt door je medespelers, dan kan het plaatsen van een station ervoor zorgen dat je deze route toch nog kan gebruiken om jouw steden met elkaar te verbinden. De langste aaneengesloten route levert bonuspunten op. Op het einde van het spel krijg je punten voor elke opdrachtkaart die je vervuld hebt, niet afgewerkte routes daarentegen leveren minpunten op!

Spelervaring

Doel van het spel

• een route tussen 2 aangrenzende steden op het bord bezetten
• met succes een ononderbroken route leggen tussen de twee steden op één van je bestemmingskaarten
• de langste ononderbroken route leggen
• treinstations bijhouden tot het einde van het spel

Voorbereiding

Het bord met de kaart van Europa wordt op tafel gelegd. Elke speler krijgt een set van 45 gekleurde treintjes, 3 treinstations en een scorepion. Iedere speler krijgt 4 treinkaarten. De overige treinkaarten worden op een gedekte stapel naast het bord gelegd; 5 treinkaarten worden open naast elkaar gelegd. Iedere speler krijgt 1 bestemmingskaart met een lange route en 3 bestemmingskaarten met een korte route. Van al deze bestemmingskaarten moet een speler er minstens twee bijhouden; de overige mag hij terug in de doos leggen.

Het spel

Tijdens zijn beurt mag een speler 1 (en slechts 1) van de volgende acties uitvoeren:

• Treinkaarten trekken: twee treinkaarten nemen (of slechts 1 indien de gekozen kaart een zichtbare locomotief is) 
  Er zijn 8 gewone treinkaarten en 14 locomotieven (‘jokers’ waarvan je de kleur mag kiezen of die je kan inzetten op veerboten). De kleuren van de verschillende treinkaarten komen overeen met de kleuren van de routes tussen steden op het bord. Indien een speler ervoor kiest om treinkaarten te trekken, mag hij in zijn beurt 2 kaarten nemen. Deze kunnen gekozen worden uit de openliggende stapel, of door een kaart van de gedekte stapel te nemen. Indien een speler een openliggende locomotief kiest, dan mag hij slecht 1 kaart nemen.

• Een route bezetten: een speler bezet een route op het bord door het aantal treinkaarten uit zijn hand te spelen dat overeenkomt met het aantal vakken van de route en de kleur ervan. Hij plaatst een van zijn treintjes op elke vlak en behaalt punten volgens de lengte van de route. 
  Een route is een reeks gekleurde vakjes tussen 2 steden op het bord. Om een route te bezetten moet een speler een reeks kaarten spelen die qua lengte en kleur overeenkomen met de vakjes op het bord. Hij zet vervolgens één van zijn treintjes op elk vakje van de route en krijgt hier punten voor. 
  Er zijn twee speciale gevallen bij de routes:
  • Veerboten: gaan over water. Hier moet de speler een locomotiefkaart spelen voor elk vak met een locomotief-symbool op die route.
  • Tunnels: hier weet een speler niet hoelang de route is. Wanneer je een tunnelroute wil bezetten, worden de bovenste drie kaarten van de gedekte stapel treinkaarten omgedraaid. Voor elke getrokken kaart die in kleur overeenkomt met de route, moet men een extra treinkaart van die kleur spelen, naast het aantal treinkaarten die nodig zijn om alle vakjes van de tunnelroute te bezetten. 
• Bestemmingskaarten trekken: de speler kan extra bestemmingskaarten trekken. Hij trekt de 3 bovenste bestemmingskaarten van de stapel; hij moet hiervan minstens 1 kaart houden. 
• Een treinstation bouwen: een station op een stad bouwen waar nog geen ander station staat.  Een treinstation laat de eigenaar ervan toe om slechts één route die aan een andere speler toebehoort en die aan de stad waar het station aan grenst ‘te lenen’ om een verbinding te maken tussen twee steden. Het eerste station kost 1 treinkaart, het 2de station twee treinkaarten van dezelfde kleur en het 3de station drie treinkaarten van dezelfde kleur.

Einde van het spel

Wanneer een speler op het einde van een beurt twee of minder treintjes in voorraad heeft, dan krijgt elke speler nog 1 laatste beurt. Daarna eindigt het spel en tellen de spelers hun finale score. Tijdens het spel hebben de spelers punten gekregen voor het bezetten van routes tussen 2 steden. Hierbij komen nog de punten voor elke route op de bestemmingskaarten die men behaald heeft. De waarde van niet behaalde kaarten worden van de score afgetrokken. Elke speler krijgt 4 punten per station dat hij niet gebruikt heeft. De speler met de langst ononderbroken route krijgt nog 10 punten extra. De speler die nu het meeste punten heeft, is de winnaar.

Mijn waardering

Ticket to Ride Europe is een schot in de roos, zowel voor veelspelers als voor mensen die slechts zelden zich wagen aan een spel. Het is een toegankelijk familiespel, dat gemakkelijk aan te leren is. Toch zit er voldoende strategie in het spel om het uitdagend te maken én je kan elkaar lekker dwarsliggen door routes in te pikken en een medespeler te blokkeren. 

Links

• Website van de spellenfabrikant: Days of Wonder
• Bespreking op Boardgamegeek